Mychajło Kociubyński

Mychajło Kociubyński (ukr. Mихайло Коцюбинський), (ur. 17 września 1864 r. w Winnicy, zm. w Czernihowie w kwietniu 1913 r.) - prozaik, autor najwybitniejszych w literaturze ukraińskiej powieści i nowel psychologiczno-społecznych. Pochodził z rodziny drobnego urzędnika. W 1880 r. ukończył bursę duchowną w Szarogrodzie i wstąpił do seminarium duchownego w Kamieńcu Podolskim, jednak po niespełna rocznym pobycie opuścił je, gdyż sytuacja materialna jego rodziny stała się katastrofalna. W 1882 r. osiadł w Winnicy i zabrał się do pracy literackiej i społecznej. Wstąpił do tajnego kółka młodzieżowego, gdzie czytano nielegalną literaturę. W 1890 r. udał się do Lwowa, gdzie nawiązał kontakt z redakcją pisma Dzwinok, na którego łamach zaczął zamieszczać początkowo wierszowane baśnie w stylu ludowym, a od 1892 r. opowiadania i nowele. W 1892 r. otrzymał posadę w Komisji ds. zwalczania niebezpiecznego pasożyta winnej latorośli - filoksery, dla której pracował w Besarabii i na Krymie do 1897 r. Potem pracował w Żytomierzu w gazecie "Wołyń"; od 1898 r. jako urzędnik w Czernihowie. W 1905 roku odbył podróż po Europie. W czasie pierwszej rewolucji rosyjskiej (1905-1907) poświęcił się całkowicie sprawom społecznym. Brał udział w organizowaniu demokratycznej prasy ukraińskiej. W ostatnich latach życia poświęcił się ożywionej działalności organizacyjno-literackiej.